Wesołych świąt. Pamiętaj,cie aby być obecnym ze swoimi bliskimi, może przytul ich raz jeszcze. Nigdy nie wiadomo, kiedy to będzie ostatni. Nie próbuję was straszyć. Nie żyjcie w strachu przed tym, co stanie się jutro, ale doceńcie to, co i kogo macie w swoim życiu dzisiaj.
Dzisiaj zamykam rozdział w moim życiu, oficjalnie przechodząc na emeryturę jako profesjonalny gracz CS:GO. To było bardzo emocjonalna i przemyślana decyzja, ale teraz czuję się z nią w pokoju. Po pierwsze chciałbym podziękować LDLC i moim kolegom z zespołu za te ostatnie 15 miesięcy. Reprezentowanie tej organizacji i granie z wami zawsze było przyjemnością. Około 18 lat temu pierwszy raz zagrałem w wersję beta 6.5 CS-a u mojego kuzyna. Wybrałem się na pierwszego lana, gdy miałem 13 lat, niosłem mój monitor CRT ważący 250 kilogramów. Nie wiedziałem, co da mi w życiu ta gra. Trudno wyjaśnić, ile dał mi esport, ale spróbuję. Dzięki CS-owi nauczyłem się angielskiego i niemieckiego. Dzięki CS-owi podróżowałem po całym świecie. Widziałem całą Europę, Północną Amerykę i nawet Dubaj. Postawiłem stopę w miejscach, których nigdy bym inaczej nie zobaczył i przeżyłem niesamowite chwile, które zostały na zawsze wyryte w mojej pamięci. Dzięki CS-owi poznałem niezwykłych ludzi, czy to jako trener, zawodnik, analityk. Spotkałem ludzi, którzy inspirowali mnie do bycia lepszym każdego dnia. Niektórych z tych ludzi mogę uważać za przyjaciół, może nawet rodzinę. Dzięki CS-owi odczułem w życiu najsilniejsze emocje, od rozczarowania i łamiących serce porażek do hipnotyzującego dreszczyku emocji wygrywania na scenie, wyskakiwanie z krzesła, by objąć kolegów. Ta podróż była zarówno wyzwaniem poznawczym, jak i emocjonalnym. Co najważniejsze, dzięki CS-owi dorosłem jako osoba. Nauczyłem się kwestionować siebie, doświadczać porażek i odbijać się, stawiać oczekiwania i ciężko na nie pracować. Nauczyłem się bycia odpowiedzialnym, gdy liczą na ciebie koledzy z drużyny, organizacja i fani. Nauczyłem się współpracować z ludźmi, rozwiązywać konflikty i motywować kolegów z drużyny. Wierzę, że te umiejętności wykraczają daleko poza granie i pomogą mi do końca życia. Będę wiecznie wdzięczny za możliwości, które otrzymałem. Stanie się profesjonalnym graczem było spełnieniem marzeń. Zainwestowałem dużo czasu w granie, ale zwróciło mi się to dziesięciokrotnie. Chciałbym móc podziękować każdej z osób, która wywarła na mnie pozytywny wpływ osobno. Wszystkim z całego serca dziękuję. Do tych, których pozostawiam za sobą, mam nadzieję, że podoba wam się ta jazda, tak samo, jak mi. Liczę, że wykorzystacie to, co określiłbym jednorazowym doświadczeniem w życiu. Na pewno będę za tym tęsknić... Z poważaniem, Mathieu "Maniac" Quiquerez- Mathieu "Maniac" Quiquerez
